SAMAGOSTO

Fomos quen de crear unha palabra nova: SAMAGOSTO; pero non fomos orixinais, outros celebraron tamén o magosto e o samaín xuntos.

Imos explicarnos axiña: se hai que pasar medo despois non queda outra que encher o bandullo, sempre dixemos en Cela que as penas con pan, son menos penas.

Estamos escribindo do mércores 31 de outubro, alá apareceron a primeiras horas, colexialas coa cara chea de pingas de sangue, diaños con tridente, zombis e máis zombis,...

E así con esa pintiña fomos ao "Truco ou trato", oímos as palabras que botan fóra o meigallo, bebemos beberaxe máxico e escoitamos con paixón os contos de medo. Era samaín.


 Con tanto medo, a fame facía estragos. En canto poidemos engulimos castañas e máis castañas, xunto con bocatas de chouriso, lambetadas que saíron dun trato e auga para refrescar; algúns botaron en falta a colaloca porque a beberaxe tomámola en frascos pequenos e doce coma o zume, claro, así non apaghou a sede.
 Todo rematou con xogos que nos trouxeron Manolo Otero e os seus compañeiros.
Gracias a todos.


Ah, polo lei de protección de datos non temos detalles nin primeiros planos; pero dicir que algúns aproveitaron para ver con ollos doces as súas parellas, non sabemos se se colleron da man na escuridade dos contos. É estupendo que a xente se queira.
Bicos a todos